„Na początku była łąka”
2022 rok to dla wspólnoty parafialnej na starachowickim Południu szczególny czas dziękowania za 40 lat istnienia duszpasterstwa na tym osiedlu. Okazją do świętowania stał się odpust parafialny Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W wigilię tej uroczystości w kościele parafialnym odbyło się czuwanie maryjne „Nadzieją Tyś nam jedyną”, które poprowadził proboszcz parafii ks. Andrzej Kania. Podczas nabożeństwa pieśni maryjne wykonały zespoły muzyczne funkcjonujące przy parafii: schola młodzieżowa, męska schola gregoriańska oraz chór „Gaude Mater”. Główną sumę odpustową 27 czerwca sprawował J.E. Abp Wacław Depo, który przed uroczystością modlił się przy krzyżu karawaka w intencji pokoju na świecie oraz za naszą ojczyznę. Przy tej okazji metropolita częstochowski pobłogosławił tablicę z modlitwą ks. Piotra Skargi znajdującą się u podnóża krzyża morowego. W słowie do zgromadzonych arcybiskup Wacław przypomniał dzień 4 czerwca 1991 roku, kiedy to św. Jan Paweł II będąc w Radomiu przy pomniku robotników radomskiego czerwca 76’ wypowiedział z pamięci cały tekst tej modlitwy i polecił mieszkańcom parafii by i dla nich te słowa stały się codzienną modlitwą, którą wspierać będą naszą ojczyznę. Podczas sumy odpustowej, którą wraz z Abp Wacławem koncelebrowali licznie zgromadzeni kapłani pochodzący z parafii oraz w niej posługujący, metropolita wyraził uznanie i wdzięczność pierwszemu proboszczowi i budowniczemu parafii Księdzu Infułatowi Stanisławowi Pinderze. 40 lat istnienia parafii na Południu to przede wszystkim doświadczenie żywego Kościoła, który bogaty w liczne grupy formacyjne i duszpasterskie jest żywym świadectwem wzorowej współpracy duszpasterzy z parafianami.
Inicjatywa powstania parafii na naszym osiedlu zrodziła się w sercu Bpa Edwarda Materskiego, który delegował do tej niełatwej misji ówczesnego wikariusza parafii Świętej Trójcy ks. Stanisława Pinderę 15 czerwca 1982 roku. Pierwszym krokiem, który zapoczątkował budowę nowego ośrodka duszpasterskiego było znalezienie odpowiedniego miejsca pod budowę kościoła. Trzeba było znaleźć duży obszar ziemi i to takiej, która byłaby nie zagospodarowana. Jedynym takim miejscem były łąki przy ul. Pastwiska. Od właścicieli łąk ks. Stanisław wydzierżawił plac o powierzchni 5 ha. Mimo trudności z zapałem przystąpiono do ogrodzenia placu pod budowę prowizorycznej kaplicy. Ksiądz infułat jako proboszcz nowej parafii wybrał jej patronkę: Matkę Bożą Nieustającej Pomocy. Był piękny słoneczny dzień 11 lipca 1982 roku kiedy tu na tych łąkach odbyły się pierwsze Msze św. pod gołym niebem. Po niespełna dwóch miesiącach na początku września 1982 roku ks. bp Edward Materski poświęcił wzniesioną w rekordowym czasie kaplicę oraz sale katechetyczne. 9 października 1984 roku ośrodek duszpasterski na naszym osiedlu na mocy dekretu ks. bp. Edwarda Materskiego został podniesiony do rangi parafii pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Z początkiem roku 1983 opracowano pierwszą koncepcję nowego kościoła, który miał być czterokrotnie większy od obecnego. W związku z tym, że pierwszy projekt przerastał możliwości parafii dokonano zmiany architekta i nowy projekt był funkcjonalny i łatwy w realizacji. Kościół projektował i opracował mgr inż. arch. Zbigniew Grządziela. Od 22 kwietnia 1985 roku rozpoczęto bezpośrednie prace związane z budową kościoła. W pracach brały udział rzesze parafian. 29 czerwca 1986 ks. bp. Adam Odzimek odprawił uroczystą Mszę Świętą, w czasie której został wmurowany akt erekcyjny kościoła oraz kamień węgielny. Rozpoczęta w 1985 roku budowa świątyni w ciągu trzech lat została wykończona i poświęcona. 3 lipca 1988 roku Biskup Ordynariusz Diecezji Sandomiersko – Radomskiej Edward Materski dokonał konsekracji nowego kościoła.
Po uroczystościach w kościele członkowie grup parafialnych oraz kapłani na czele z księdzem arcybiskupem kontynuowali świętowanie w domu weselnym. 40 rocznica powstania parafii splata się jednocześnie z 15. rocznicą powołania Rady Rycerzy Kolumba 14023 św. Jana Pawła II – jednej z pierwszych rad rycerskich w Polsce. Ksiądz Infułat wspominał początki tej organizacji w naszym kraju, których do Polski sprowadzili ks. Pindera wraz z śp. Abp Zygmuntem Zimowskim. Jako pierwsi w 2006 roku otrzymali legitymacje członkowskie.
Z racji uroczystości na zebranych czekał ogromny tort z wizerunkiem kościoła parafialnego a zdolni parafianie przygotowali program artystyczny, m.in. piosenkę na melodię znanego utworu Arki Noego.